タスク２ ： 描写 ストーリーテリング

วันเสาร์นี้แม่ไก่ของทำตัวขยันหน่อย ฮึบฮับ หลังจากที่ได้ฝึกทักษะการเขียนไปแล้วในタスク１ต่อมาก็เป็นการฝึกทักษะการพูดในタスク２กันนะกุ๊กๆ  タスク２นี้อาจารย์ได้แจกการ์ตูน4ช่อง มีหัวข้อว่า『ペエスケ①　こっち向いてガタピシ』โดยที่ให้นิสิตจับคู่กันแล้วบรรยายภาพโดยเล่าให้ฝ่ายฟังสามารถเห็นภาพดั่งลอยมา

ซึ่งการ์ตูนดังกล่าวคือภาพนี้ค่ะ

ความรู้สึกก่อนที่จะพูดครั้งที่1 และปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างการพูด

·         ไม่รู้ว่าควรจะบอกความสัมพันธ์ของชายทั้ง2ในช่องแรกอย่างไรดี

·         ชายแก่ที่เดินมาควรจะบอกลักษณะสำคัญอะไรบ้าง

·         นึกไม่ออกว่าชายแก่รู้สึกโกรธหรือไม่พอใจหรืออย่างไรในช่องสุดท้าย

ซึ่งการพูดครั้งที่1จึงออกมาดังข้างล่างนี้

　これは、ホテルのロビーでの出来事です。二人の顔見知りの男性がソファに座っていました。一人の男性は、５０代ぐらいの男性で眼鏡をかけて新聞を読んでいます。そして、もう一人の男性は３０代ぐらいで退屈そうに座っています。そこに、外国人のおじさんが地図を持って歩いてきました。そして、その外国人と３０代の男性の目が合い、その外国人は「あ、その若い衆に頼ろう！」と思い歩いてきました。けれども、その若い衆は英語が苦手なので、一緒に座っていたおじさんの側によって、新聞を一緒に読むふりをしました。その行動を見た外国人は、とても機嫌が悪くなりました。

จากนั้นอาจารย์ให้จับกลุ่มกับเพื่อน4-5คน โดยแต่ละคนอ่านสิ่งที่ตัวเองบรรยายพร้อมกับบอกจุดบกพร่องของตัวเองและฟังความคิดเห็นจากเพื่อน

จุดบกพร่องที่ค้นพบด้วยตนเอง คำชี้แนะจากอาจารย์และเพื่อนให้คำแนะนำมามีดังนี้

·        ควรจะมีการพูดเกริ่นก่อนว่ากำลังจะเล่าเรื่องอะไร

·        ถ้าเป็นการเล่าเรื่องที่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปแล้ว จะใช้เป็นรูปอดีตหมดก็ได้

·        น่าจะบอกว่าชายสองคนนั่งห่างกัน เพราะตอนท้ายที่มีการบรรยายว่าเข้าใกล้จะได้เข้าใจได้ง่าย

·        อาจขยายว่าペエスケ เหมือนนั่งรอใครสักคนอยู่

·        ควรเปลี่ยนจาก若い衆เป็น若者จะดีกว่า

·        ยังใช้ศัพท์ในการบอกกริยาที่ペエスケมุดเข้าไปในอ้อมแขนอีกคนไม่ดีเท่าไหร่

·        ยังบอกความรู้สึกของนักท่องเที่ยวได้ไม่เห็นภาพเท่าไหร่

หลังจากคุยกับเพื่อนแล้ว อาจารย์ได้แจกการบรรยายภาพที่เขียนโดยคนญี่ปุ่น โดยให้สังเกตการใช้คำศัพท์ คำช่วย คำสันธานコロケーション 複合動詞 และการบรรยายที่เห็นภาพ อีกทั้งให้ลองคิดและจัดอันดับว่างานชิ้นไหนอ่านแล้วเข้าใจมากสุดถึงน้อยสุดพร้อมเหตุผล อีกทั้งให้เวลาในการกลับไปแก้งานเป็นเวลา8วัน

ความรู้สึกหลังจากได้อ่านตัวอย่างของคนญี่ปุ่น และวิเคราะห์ถึงจุดบกพร่องในงานของตนเอง

·        การจะบรรยายอะไร ควรจะพูดถึงภาพรวมก่อน

·        พูดแต่จุดสำคัญ

·        การกล่าวครั้งแรกใช้ がครั้งต่อไปใช้は

·        เพิ่มสีหน้าท่าทางของคนให้ผู้ฟังเห็นภาพมากขึ้น

การพูดครั้งที่2จึงออกมาดังข้างล่างนี้

　

　これから、ペエスケが出張で大阪に行った時に、起こった出来事について話します。会議が終わった後、ペエスケはロビーのソファに座って、大阪にいる同級生が来るのを退屈そうに待っていました。ぼーっとしていると、手に地図を持った外国人のおじさんと目が合ってしまいました。目が合った途端そのおじさんはにっこり笑い、ペエスケに歩み寄ってきました。ペエスケは、関東の人なのであまり大阪に詳しくないし、英語もとても苦手なので、そのおじさんからどうやって逃げようかと困り果てていました。すると、「この手しかない！」と思ったペエスケは、同じソファに距離を開けて座っていたおじさんの側に寄り、おじさんが読んでいる新聞の陰に隠れました。もちろんいきなり自分の胸の中に入って来られたおじさんは、何事が起きたかとびっくりしたし、外国人のおじさんもその行動に驚いて顔の表情を変えてしまいました。